اختلال دو قطبی نوع یک

یک اختلال خلقی است که در آن یک یا چند اپیزود مانیک و گاهی اپیزود های افسردگی عمده وجود دارد. قبل و یا بعد از دوره ی مانیک، ممکن است اپیزود یا اپیزودهای هیپومانیک و یا افسردگی عمده وجود داشته باشد.

مدت زمان تخمینی مطالعه: 6 دقیقه

شناخت و بررسی اختلال دو قطبی نوع یک

اپیزود مانیک

دوره ی مانیک باید حداقل به مدت یک هفته و در اکثر ساعات روز و تقریبا هر روز به طول بیانجامد. فرد در این دوره، آشکارا و به شیوه ای غیر عادی و مستمر،  روحیه ی خیلی خوبی دارد، خوش اخلاق و معاشرتی است ، یا ممکن است زود رنج و تحریک پذیر باشد و یا فعالیت و انرژی فرد ره شیوه ای غیر عادی و مستمر زیاد است.

فرد در این دوران باید حداقل ۳ نشانه از موارد زیر را داشته باشد:

۱- عزت نفس فرد بیش از حد زیاد شده است و یا خود بزرگ بینی دارد

۲- نیاز فرد به خواب کاهش پیدا کرده است ( به طور مثال فقط ۳ ساعت می خوابد و احساس می کند خستگی ش رفع شده)

۳- پر حرف تر و خوش صحبت تر از حالت معمول است یا به خودش فشار می آورد تا به حرف زدن ادامه دهد

۴- حواسش به آسانی پرت می شود

۵- پرش فکری دارد و یا احساس می کند افکار با سرعت زیاد از ذهنش عبور می کنند

۶- به  فعالیت های هدفمند (پروژه ها) بیش از گذشته می پردازد ( فعالیت های اجتماعی ، شغلی، تحصیلی، سکشوال) یا پر تحرکی روانی – فیزیکی دارد ( یعنی فعالیت های بی هدف ، بیهوده و بی معنا دارد)

۷- در حد افراط به فعالیت هایی می پردازد که می توانند پیامدهای بسیار ناراحت کننده داشته باشد. به طور مثال ، ولخرجی کردن، رفتارهای جنسی پر خطر در پیش می گیرد، سرمایه گذاری های مالی احمقانه )

این اختلال خلقی به اندازه ای شدید است که باعث می شود در عملکرد اجتماعی، شغلی و یا سایر جنبه های زندگی فرد نابسامانی شدید ایجاد شود و یا مجبور شوند فرد را بستری کنند تا نتواند به خودش و یا دیگران صدمه بزند، یا در برخی موارد بعضی ویژگی های اختلالات سایکوتیک مشاهده می شود.

اپیزود هیپومانیک

دوره هیپومانیک باید حداقل به مدت ۴ روز پشت سرهم ، در اکثر ساعات روز و تقریبا هر روز به طور مشخص، غیر عادی و مستمر ادامه داشته باشد. در این دوره فرد روحیه ی بسیار خوبی دارد، خوش اخلاق و معاشرتی و یا زود رنج و تحریک پذیر است و فعالیت یا انرژی اش به شیوه ای غیر عادی و مستمر زیاد شده است.

فرد در این دوران باید حداقل ۳ نشانه از مجموع نشانه های زیر را داشته باشد:

۱- عزت نفس فرد بیش از حد زیاد شده است و یا خود بزرگ بینی دارد

۲- نیاز فرد به خواب کاهش پیدا کرده است ( به طور مثال فقط ۳ ساعت می خوابد و احساس می کند خستگی ش رفع شده)

۳- پر حرف تر و خوش صحبت تر از حالت معمول است یا به خودش فشار می آورد تا به حرف زدن ادامه دهد

۴- حواسش به آسانی پرت می شود

۵- پرش فکری دارد و یا احساس می کند افکار با سرعت زیاد از ذهنش عبور می کنند

۶- به  فعالیت های هدفمند (پروژه ها) بیش از گذشته می پردازد ( فعالیت های اجتماعی ، شغلی، تحصیلی، سکشوال) یا پر تحرکی روانی – فیزیکی دارد ( یعنی فعالیت های بی هدف ، بیهوده و بی معنا دارد)

۷- در حد افراط به فعالیت هایی می پردازد که می توانند پیامدهای بسیار ناراحت کننده داشته باشد. به طور مثال ، ولخرجی کردن، رفتارهای جنسی پر خطر در پیش می گیرد، سرمایه گذاری های مالی احمقانه )

این دوره با تغییر واضح در عملکرد فرد ارتباط دارد و عملکرد کنونی او با عملکرد عادی وی تفاوت دارد.

این دوره به اندازه ی کافی شدید نیست که بتواند در عملکرد اجتماعی ، شغلی و یا سایر جنبه های مهم زندگی فرد نابسامانی ایجاد کند. در این دوره به بستری کردن فرد نیازی نیست.

اپیزود افسردگی عمده

از بین نشانه های زیر ، ۵ نشانه ( یا بیشتر ) در طول یک دوره ی ۲ هفته ای باید وجود داشته باشد. یکی از معیارهای خلق افسرده ، از دست دادن علاقه یا لذت است. نشانه های خلق افسرده عبارتند از:

۱-فرد بیشتر طول روز و تقریبا هر روز خلق افسرده دارد ( احساس می کند غمگین ، تهی و خالی یا نا امید است، دایم گریه می کند، در شرف گریه کردن است یا چشم هایش همیشه پر اشک هستند)

۲-فرد بیشتر طول روز و تقریبا هر روز به تمام فعالیت های به شدت بی علاقه است

۳-به طور چشمگیری چاق می شود، یا بدون گرفتن رژیم غذایی به شدت لاغر می شود و یا تقریبا هر روز بی اشتها یا پر اشتها است.

۴-بی خوابی یا پر خوابی تقریبا در همه ی روزها

۵-پر تحرکی روانی-حرکتی یا کم تحرکی روانی-حرکتی تقریبا هر روز. ( صرفا خود فرد نباید شخصا احساس کند که بی قرار یا کند شده است، بلکه دیگران نیز باید این حالت را مشاهده کنند)

۶- تقریبا هر روز احساس می کند بی حال و بی توان است یا انرژی از دست داده است.

۷- تقریبا هر روز احساس می کند بی ارزش است یا بی دلیل احساس گناه ( عذاب وجدان) شدید می کند.

۸- تقریبا هر روز توانایی فکر کردن یا تمرکز حواس ضعیفی دارد، یا نمی تواند تصمیم بگیرد و قاطع باشد.

۹- به طور داپم به مرگ فکر می کند. به طور دایم به خودکشی فکر می کند بدون آنکه برنامه مشخصی برای آن داشته باشد، یا اقدام به خودکشی می کند.

سوالات متداول