اختلالات خلقی

اختلالات خلقی ، یک طبقه ی مهم از بیماری های روان را تشکیل می دهند که از اختلالات افسردگی عمده، اختلال دو قطبی و سایر اختلالات تشکیل شده اند.در اختلالات خلقی، خلق فرد می تواند ناپایدار باشد و نوسانات زیادی داشته باشد. اختلالات خلقی شامل تغییراتی در سطح فعالیت، توانای های شناختی، گفتار و اعمال نباتی ( مثل خواب، اشتها، فعالیت جنسی و …) هستند. این اختلالات تقریبا همیشه باعث مختل شدن یا پایین آمدن کیفیت عملکرد اجتماعی، میان فردی، شغلی و یا تحصیلی می شوند.

مدت زمان تخمینی مطالعه: 3 دقیقه

افسردگی

اختلال افسردگی عمده ( اساسی)

اختلال افسردگی عمده ( اساسی) بدون هر گونه سابقه ی ابتلا به دوره های مانیک،‌ میکس یا هیپومانیک روی می دهد.

افسردگی عمده باید حداقل ۲ هفته طول بکشد و افرادی مبتلا به افسردگی عمده به حساب می آیند که حداقل ۴ نشانه از مجموعه نشانه ها را داشته باشند. از این نشانه ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

تغییر در اشتها و وزن

تغییر در خواب و فعالیت های زمان بیداری

نداشتن انرژی

احساس گناه و عذاب وجدان

دشوار بودن تفکر و تصمیمی گیری

افکار مکرر و تکرار شونده بد باره ی مرگ و یا خودکشی

مانیا

اپیزود مانیک، یک دوره ی متمایز از خلق شاد و پر نشاط یا یک حلق غمگین و تحریک پذیر است .

دوره مانیک باید حداقل یک هفته یا گاهی کمتر طول بکشد.

هیپومانیک حداقل ۴ روز طول می کشد و از هر لحاظ شبیه به اپیزود مانیک است با این تفاوت که دوره هیپومانیک آنقدر شدید نیست که باعث مختل شدن یا کاهش کیفیت عملکرد اجتماعی یا شغلی شود و هیچکدام از ویژگیهای سایکوتیک را ندارد.

ویژگی های اپیزودهای مانیک و هیپومانیک

عزت نفس بیش از حد ( اغراق آمیز)

کاهش نیاز به خواب

حواس پرتی

فعالیت فیزیکی و ذهنی زیاد

پرداختن افراطی به رفتارهای لذت بخش