جلوگیری از خودکشی

اقدامات فوری برای جلوگیری از خودکشی

چه اقدامات فوری برای جلوگیری از خودکشی لازم است؟

افسردگی و خودکشی:

اکثر افرادی که دست به خودکشی می زنند، دارای یک اختلال روان هستند که معمولا اختلال افسردگی و یا  اختلال سوء مصرف مواد است.

علائم هشدار دهنده احساسات، افکار یا رفتار خودکشی:

بسیاری از علائم هشداردهنده و احساسات احتمالی خودکشی، نشانه های افسردگی نیز هستند. مشاهده رفتارهای زیر ممکن است در شناسایی افرادی که در معرض خطر اقدام به خودکشی هستند، مفید باشد:

  • تغییر در عادات غذایی و خواب
  • از دست دادن علاقه به فعالیت های معمول
  • دور شدن از دوستان و اعضای خانواده
  • فرار کردن
  • مصرف الکل و مواد مخدر
  • بی توجهی به ظاهر خود
  • ریسک پذیری غیر ضروری
  • تثبیت بر مرگ و مردن
  • افزایش شکایات فیزیکی که اغلب با ناراحتی عاطفی  مرتبط است.  مانند معده درد، سردرد و خستگی مفرط
  • از دست دادن علاقه به کار، مدرسه ، اجتماع
  • احساس کسالت
  • مشکل در تمرکز
  • احساس میل به مردن
  • عدم پاسخگویی به تعریف و تمجید

نشانه هایی که برنامه ریزی یا تلاش برای خودکشی را نشان می دهند، از جمله موارد زیر:

  • می گوید ” می خواهم خودم را بکشم ”  یا  ”  می خواهم خودکشی کنم”.
  • نکاتی مانند گفتن ” دیگه مشکلی نخواهم داشت”  یا  ” اگر اتفاقی برای من بیفتند، می خواهم بدانی …..”
  • وسایل مورد علاقه خود را به دیگران می دهد و وسایل مهم را دور می اندازد.
  • پس از یک دوره افسردگی، ناگهان شاداب می شود.
  • ممکن است افکار عجیب و غریب را بیان کند.
  • یک یا چند یادداشت خودکشی می نویسد.

تهدید به خودکشی با ناامیدی و فریاد کمک ارتباط دارد. همیشه اظهارات مربوط به احساسات ، افکار، رفتارها، یا برنامه های خودکشی را بسیار جدی بگیرید. هر فردی که افکار خودکشی را ابراز می کند باید فورا مورد ارزیابی قرار بگیرد.

علائم هشداردهنده احساسات، افکار یا رفتارهای خودکشی ممکن است شبیه سایر شرایط پزشکی یا مشکلات روانپزشکی باشد.  همیشه برای تشخیص، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.

چه اقدام فوری برای جلوگیری از خودکشی باید انجام شود؟

با توجه به ائتلاف حمایت از افسردگی و دوقطبی، در صورتی که فردی تهدید به خودکشی کند، باید فورا اقدامات زیر را انجام داد:

  • شخص را جدی بگیرید
  • افراد دیگر را درگیر کنید با دوستان و اعضای خانواده تماس بگیرید
  • ابراز نگرانی کنید
  • با دقت گوش کنید
  • مستقیم سوال بپرسید
  • احساسات فرد را بپذیرید
  • ارائه پشتیبانی
  • فرد را به نزدیکترین اورژانش ببرید. با یک متخصص سلامت روان تماس بگیرید
  • اشیاء احتمالی مضر را مخفی نگه دارید

در صورت توصیه پزشک، برای بستری شدن اححتمالی در بیمارستان آماده شوید.

1 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *